بررسي اثر بخشي درمان گروهي با رويكرد تحليل محاوره‌اي برن (TA) برافزايش ابراز احساسات و رضايت زناشويي

بررسي اثر بخشي درمان گروهي با رويكرد تحليل محاوره‌اي برن (TA) برافزايش ابراز احساسات و رضايت زناشويي در بين زنان شهر تهران

چكيده
در اين پژوهش به بررسي اثر بخشي درمان گروهي بارويكرد تحليل محاوره اي برن( TA) بر افزايش ابراز احساسات و رضايت زناشويي در بين زنان شهر تهران پرداخته شده است .پژوهش از نوع تحقيق آزمايشي و روش نمونه گيري ؛ تصادفي و خوشه اي چند مرحله بود . از بين نواحي آموزش و پرورش استان تهران ؛ منطقه 4 و سپس از بين دبيرستانهاي منطقه مذكور يك دبيرستان بطور تصادفي انتخاب گرديد . بعد از گرفتن آزمون از 90 نفر ؛ 24 نفر نمونه بصورت تصادفي انتخاب شد كه 12 نفر در گروه آزمايش و 12 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند .درابتدا ازهردوگروه آزمونهاي ابرازاحساسات ورضايت زناشويي بعمل آمد سپس گروه آزمايش تحت 12 جلسه درمان گروهي با رويكرد تحليل محاوره اي (TA)قرار گرفتند و بعد از انجام درمان گروهي(TA)وضعيت ابرازاحساسات ورضايت زناشويي دوگروه موردآزمون قرارگرفت سپس يكماه بعدازآخرين جلسه گروهي بارديگرهردوآزمون براي پي گيري از گروه آزمايش گرفته شد . آنگاه داده ها مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفته ؛ براي گرد آوري اطلاعات و سنجش رضايت زناشويي از پرسشنامه 47 سؤالي رضايت زناشويي انريچ استفاده شد و جهت آزمودن ابراز احساسات افراد گروه ها از پرسشنامه 34 سؤالي و  ابراز احساسات كه توسط محمد اميني قمي ساخته شده استفاده شده است . پس از تحليل داده هاي آماري از آزمون( t) وبراي نرماليتي کردن پيش آزمونها درگروههاي آزمايش وگواه ازآزمون کالموگروف – اسميرنف  استفاده شد و مشخص گرديد كه درمان گروهي با رويكرد تحليل محاوره اي (TA ) بر شيوه هاي صحيح ابراز احساسات و رضايت زناشويي تأثير مثبت داشته است.
واژگان كليدي: