پروپوزال بررسي تاثير نظام نگهداشت نيروي انساني بر بهره وري سازماني در شركت سهامي مخابرات استان هرمزگ

پروپوزال بررسي تاثير نظام نگهداشت نيروي انساني بر بهره¬وري سازماني در شركت سهامي مخابرات استان هرمزگان
دارای 35 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: بررسي تاثير نظام نگهداشت نيروي انساني بر بهره¬وري سازماني در شركت سهامي مخابرات استان هرمزگان

تعداد صفحه: 35صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...


پروپوزال     مدیریت اجرایی استراتژیک

عنوان
بررسي تاثير نظام نگهداشت نيروي انساني بر بهره¬وري سازماني در شركت سهامي مخابرات استان هرمزگان

مقدمه
امروزه مدیریت منابع انسانی به ویژه نظام¬ نگهداشت منابع انسانی در پیشبرد فعالیت¬هاي سازمان نقش گسترده و حساسی ایفا می¬نماید. سرنوشت کامیابی سازمان چنان با سرنوشت مدیریت منابع انسانی در هم آمیخته که جایگاه این حوزه وظیفه¬اي سازمان را تا حد شریکی راهبردي ارتقا بخشیده است. این نقش راهبردي در عمل به کارکرد خرده نظام¬هاي مدیریت منابع انسانی یعنی جذب و گزینش، آموزش و توسعه، به کارگیري مؤثر و نگهداري منابع انسانی تبدیل می¬شود (شمس احمر، بوزنجانی و سنجقی، 1390).
همچنین در دنياي پر رقابت امروز، منابع انساني مولد مهم-ترين سرمايه سازمان تلقي مي¬گردد كه مي¬تواند موجبات تغيير و تحول در ساير عوامل سازماني و نتايج اساسي را فراهم آورد. اگر تا دهه هاي گذشته معيار برتري يك كشور حجم نيروي انساني، سلاح¬هاي مدرن، ارتش نيرومند، سرزمين وسيع يا منابع زير زميني گسترده و حق وتو در مجامع بين المللي بود، از اين پس قدرت يك كشور به كيفيت نيروي انساني به ویژه نگهداشت آن و سطح بهره-وري بستگي دارد. بهره¬وري منابع انساني به طور تصادفي ارتقا نمي¬يابد، بلكه بايد پيش نيازهاي سازماني و ساختاري مورد نياز آن فراهم و دائماً مورد توجه سازمان قرار گيرد (واعظی و وثوقی، 1389).
از سوي ديگر بهبود بهره¬وري يكي از مهم¬ترين راهكارهاي توسعه اقتصادي، اجتماعي است. بهبود بهره¬وري مي¬تواند اصلاح و بهبود فرآيندها، بهبود روابط كاري، اصلاح رفتارهاي فردي و گروهي، افزايش انگيزه كاري، افزايش كيفيت زندگي، افزايش سطح رفاه، افزايش اشتغال، افزايش سطح حقوق و دستمزد (به دليل بهبود توليد و سود در سازمان) را در پي داشته باشد (رنانی و علی¬آبادی، 1388).